Przedsiębiorcy skupieni w organizacji Polskie Stacje Narciarskie i Turystyczne podsumowali ostatni sezon i przedstawili swoje postulaty wobec rządu. Również przedstawiciele producentów, dystrybutorów i wypożyczalni sprzętu zwracają uwagę na problemy i brak pomocy dla ich branży.
Zwykle sezon narciarski w Polsce trwa 100-110 dni, zależnie od pogody i regionu. W tym właśnie czasie stacje narciarskie generują największe przychody. Szkopuł w tym, że w tym roku w sezonie zimowym przedsiębiorcy oferujący takie usługi mogli działać jedynie przez 50-53 dni, czyli połowę normalnego czasu. Do tego czas dozwolonej działalności nie obejmował okresów najbardziej dochodowych w tym biznesie: zimowych ferii szkolnych oraz dni Boże Narodzenie- -Nowy Rok. W efekcie oszacowano, że przychody stacji zrzeszonych w PSNiT wyniosły zaledwie około 35 proc. przeciętnych wpływów, jakie notowano w ostatnich latach za sezon. – Szacujemy, że każdy dzień zamknięcia stacji narciarskich oznacza dla naszych członków około 5 mln zł strat – powiedział na zwołanej konferencji Tomasz Paturej, prezes zarządu PSNiT. – Koszt przygotowania do sezonu wyniósł około 32 mln zł, i to bez uwzględnienia działań związanych z koniecznością dostosowania się do nowych wymogów sanitarnych. Te koszty zostały poniesione dodatkowo – podkreślił.
Pomoc, ale jaka i dla kogo
Prezes PSNiT podsumował również pomoc, jaką dostali przedsiębiorcy zrzeszeni w organizacji z rządowych tarcz. Z pierwszej skorzystało około 65 proc. z nich, a suma wsparcia wyniosła 37 mln zł. Z tarczy 2.0 skorzystało już tylko 35 proc. członków organizacji, którzy otrzymali 33 mln zł. Wartość pomocy z dwóch tarcz wyniosła w sumie 70 mln zł. Około połowy tej kwoty pochłonęły koszty przygotowania do sezonu, które przecież zostały poniesione. – Dotychczasowa pomoc, jaką uzyskały stacje narciarskie, jest nierównomierna i nie daje możliwości pokrycia finansowych zobowiązań.
W obecnej sytuacji, czyli po branżowym lockdownie, ze 100 proc. dni sezonu narciarskiego jeździmy niespełna 50 proc., a wiele małych stacji tylko ok. 30 proc. dni. Przy czwarto podkreślić, że czas, w którym byliśmy zamknięci, obejmował przerwę świąteczną, Nowy Rok oraz ferie zimowe – tak naprawdę najgorętsze dla nas momenty, w czasie których generujemy przychód na pozostałą część roku. Łatwo zauważyć, że skrócenie sezonu mocno wpłynęło na spadek naszych przychodów – średnio 60-80 proc., co stawia nas w dramatycznej sytuacji. Realne przychody, na jakie możemy liczyć w tym momencie, to ok. 90 mln zł z estymowanych przed lockdownem 450 mln zł. Każdy dzień, w którym nie działaliśmy, przynosił ośrodkom stowarzyszonym w PSNiT 5 mln zł strat. Samo przygotowanie branży do sezonu pochłonęło 32 mln zł. Koszty przygotowania do reżimu sanitarnego to kolejne 600 tys. – mówi Tomasz Paturej.
Jak zauważył prezes PSNiT, problemem jest to, że nie wiadomo tak naprawdę, jaką część tej kwoty przedsiębiorcy będą musieli zwrócić, ponieważ przepisy, które to określają, są, delikatnie mówiąc, niejasne. Może się bowiem okazać, że konieczność zwrotu tych pieniędzy, które przecież zostały już rozdysponowane, stanie się gwoździem do trumny niektórych firm. Wspomniana pomoc nie mogła dotrzeć do wszystkich, ponieważ konstrukcja tarcz i warunki wsparcia z założenia wykluczały lub przynajmniej znacznie utrudniały otrzymanie pomocy przez tak specyficzne przedsiębiorstwa, jakimi są stacje narciarskie, które działają sezonowo. Stacje narciarskie wprawdzie mogły liczyć na pieniądze z tzw. tarczy, jednak niewiele mówi się o zasadach ich przyznawania....
Udostępniono 30% tekstu, dostęp do pełnej treści artykułu tylko dla prenumeratorów.
