Podatkowe skutki umowy leasingu (cz. 2) – Leasing finansowy

Marek Piotrowski

prawnik, doradca podatkowy



Zarówno regulacje prawa podatkowego
jak i codzienna praktyka rynku usług leasingowych rozróżniają dwie podstawowe formy umów leasingu, z których pierwsza popularnie nazywana jest leasingiem operacyjnym, natomiast druga leasingiem finansowym (kapitałowym).





Aby jednak wskazać na różnice podatkowe, należy na wstępie przywołać podstawowe cechy charakteryzujące poszczególne modele leasingu. Odpowiednio, o ile leasing operacyjny stanowi w zasadzie czynność zbliżoną do świadczenia usługi polegającej na wydaniu korzystającemu rzeczy do używania i pobierania pożytków (przypomina umowę najmu), a jego ewentualne nabycie przez korzystającego po zakończeniu okresu leasingu jest opcjonalne, to już umowa leasingu kapitałowego jest bardziej zbliżona do formy sprzedaży na raty, bowiem to właśnie w przypadku leasingu finansowego naturalną jego konsekwencją jest przeniesienie własności rzeczy na korzystającego z chwilą zapłaty ostatniej raty leasingowej, a nadto już od chwili zawarcia umowy przedmiot leasingu zaliczany jest do majątku korzystającego (stanowi jego środek trwały). I właśnie to rozróżnienie stoi u podstaw odmiennych skutków podatkowych właściwych zarówno dla leasingu operacyjnego (omówionych w numerze październikowym miesięcznika "Rynek Turystyczny"), jak i leasingu finansowego.





Opłaty leasingowe a koszty
uzyskania przychodów




W świetle regulacji ustaw o podatkach dochodowych (zarówno ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych PIT, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych CIT) kluczowa dla podatników jest problematyka zasad zaliczania ponoszonych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów. W tym miejscu należy wskazać na wyłączenie wynikające z brzmienia art. 23f ustawy o PIT (art. 17f CIT), zgodnie z którym, do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat leasingowych w części s [...]