Nauki w turystyce nigdy za wiele

Obraz szkolnictwa turystycznego, jaki wyłania się z wypowiedzi
fachowców, nie jest ciekawy. Najważniejsze zarzuty przedstawione
przez naszych rozmówców: brak powiązania zajęć uczelnianych z praktyką,
nie nadążanie programów szkolnych za życiem, kadra nie związana od
dawna z branżą turystyczną, niepoważne podejście do praktyk studenckich. Na
stronach 34–35 na pytanie o potrzebę istnienia szkół turystycznych wypowiadają
się zarówno pracodawcy, jak i absolwenci uczelni turystycznych.

Wyższych uczelni o z wydziałami turystycznymi
jest w Polsce 66. Jedne powstawały jeszcze
na początku lat dziewięćdziesiątych, inne
w ostatnich latach. Założycielami jednych
byli wykładowcy wydziałów turystycznych
na uczelniach państwowych, inne organizowali ludzie związani
z branżą.
Początkowo przedmioty wykładane na uczelniach turystycznych
były kalką tych, które istniały w programach szkół publicznych.
I tak było przez długi czas. Sytuacja w turystyce była dynamiczna,
uczelnie zaś tkwiły w marazmie.


W zasadzie do jednego
z przedmiotów nie można mieć zarzutów od samego początku
– nauczania języków obcych. Dzięki Bogu, wagi znajomości co
najmniej dwóch języków obcych przez pracowników turystyki
nikt nie podważał.
Ostatnie lata i konkurencja na rynku sprawiła, że szkoły zmuszone
zostały do szybszego reagowania na zmiany w turystyce
i dostosowywani programów do rzeczywistości. Pojawiają się
nowe ki [...]