W słońcu Tunezji

Położona w sercu Morza Śródziemnego Tunezja przez stulecia stanowiła miejsce styku wielu kultur, czego konsekwencją są znaleziska archeologiczne, zabytki z różnych epok, sztuka i tradycje ludowe, tkaniny, kaligrafia. Od strony północnej i wschodniej rozciąga się wybrzeże Morza Śródziemnego o długości 1300 km, na którym to znajdują się liczne plaże o drobnym piasku.


Jest to też jeden z bardziej perspektywicznych rynków dla inwestycji w sektorze turystycznym. Sprzyjającą okolicznością dla rozwoju tunezyjskiej turystyki jest fakt, że sąsiednie kraje - Libia i Algieria - nie posiadają rozwiniętego sektora usług turystycznych. Do tego dzięki porozumieniu o stowarzyszeniu Tunezji z UE z 1998 roku stopniowo znoszone są bariery w handlu i podróżowaniu. Fakt ten w połączeniu z wzrastającą liczbą tanich połączeń lotniczych z Europą powoduje wzrost liczby turystów, którzy udają się do tego kraju samodzielnie, bez pośrednictwa biur podróży.


W efekcie rośnie atrakcyjność lokali na wynajem, z których korzystają turyści. Zdaniem niektórych ekspertów rozwój turystyki i inwestycji z tym związanych znacznie pobudzi rynek nieruchomości w tym kraju. Nie jest on dotychczas jeszcze wyeksploatowany, choćby z tego powodu, że dopiero od 2006 roku cudzoziemcy mogą nabywać nieruchomości. W ostatnim okresie władze Tunezji postawiły na rozwój turystyczny wnętrza kraju. W związku z tym rozwijana jest sieć połączeń wewnętrznych.


Władze dopłacają przewoźnikom lotniczym około 10 mln euro rocznie do utrzymania połączeń z miejscowościami w głębi kraju. W ten sposób, pomimo zmian sezonowego obłożenia, utrzymywane są stosunkowo niskie ceny biletów. Za nowy region turystyczny uważany jest Północny Tunis, gdzie liczba łóżek przekroczyła 19 tysięcy, z przewagą luksusowych miejsc hotelowych.




W stolicy kraju, Tunisie, bardzo wyraźne są wpływy muzułmańskie i francuskie. W okresie potęgi arabskiej budowano meczety, suki (bazary podzielone na działy - kupcy z najlepszymi towarami skupiali się wokół Meczetu Zitouna, z których najważniejszy to Souq el-Attarine z XIII w. (perfumiarski), oraz medresy (szkoły koraniczne). Wtedy też przy Meczecie Zitouna powstał jeden z największych uniwersytetów islamskich. Natomiast kolonizacja francuska stworzyła w Tunisie nowy ośrodek życia miejskiego.


Na terenie zmeliorowanego Jeziora Tuniskiego wzniesiono eleganckie ville nouvelle, czyli nowe miasto z licznymi ogródkami kawiarnianymi i patisseriami w europejskim stylu. Na przedmieściach Tunisu położona jest Kartagina. Założona przez Fenicjan przed trzema tysiącami lat osada była w czasach Imperium Rzymskiego drugim co do wielkości miastem. Wzgórze Byrsa, z dzielnicą domów punickich, katedra św. Ludwika, Muzeum Kartaginy, gdzie można obejrzeć kolekcję zabytków rzymskich i kartagińskich, cieszą się dużym zainteresowaniem wśród turystów. Popularne są też wykopaliska i fragmenty mozaik, Muzeum Oceanograficzne oraz Muzeum Wczesnochrześcijańskie.


Świat antyczny

W Tunezji znajduje się dużo pozostałości antycznych. Turyści mogą zwiedzić doskonale zachowane ruiny starożytnego miasta Dougga wzniesione ze złotego kamienia. Ten 65-hektarowy kompleks ruin wpisany został na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Do najważniejszych zabytków zalicza się libijsko-punickie mauzoleum Atebana z II w. p.n.e. Miasto nazywane tunezyjskimi Pompejami może pochwalić się jednym z najpiękniejszych kapitoli na świecie. Najstarsza z kolonii fenickich Utica współzawodniczyła jako osiedle kupieckie z Kartaginą.

Do dziś zachowały się tam łaźnie z czasów [...]