Czeski region turystyczny – Śnieżnik

Przez podziemia i szczyty aż pod niebiosa

Tuż za czeską granicą, kilkanaście kilometrów od przejścia w Międzylesiu leży mało znany, a niezwykle atrakcyjny region turyst yczny. Latem można tu pomykać z górki na hulajnogach lub gokartach, fruwać na paralotniach albo kąpać się w basenach obok rwących potoków. Zimą można przyjechać na narty, snowboard albo śnieżne skutery. A przez cały rok zwiedzać piękne miast eczka, unikalne fortyfikacje i delektować się potrawami lokalnej kuchni. Czeski region turyst yczny Śnieżnik zaprasza o każdej porze.


Gdzie źródła trzech mórz

Centrum regionu jest odnowione miasteczko Kraliky z ładnym rynkiem. Ale nazwę i popularność zawdzięcza granicznemu Śnieżnikowi (w Czechach nazywanemu Králický Sneˇžník), trzeciemu najwyższemu masywowi górskiemu naszych południowych sąsiadów. Stanowi on naturalną granicę pomiędzy Czechami, Morawami i Ziemią Kłodzką oraz pomiędzy zlewiskiem trzech mórz: Bałtyckiego, Północnego i Czarnego. Na zboczach Trójmorskiego Wierchu (czeski Klepý, 1144 m n.p.m.) swoje źródło mają dopływy trzech rzek, które wpływają do trzech mórz. Na terenie Polski jest to Nysa Kłodzka niosąca wody do Bałtyku, następnie Lipkovský potok, a potem Cicha Orlica płynąca do Morza Północnego oraz rzeka Morawa płynąca do Morza Czarnego. Najwyższym szczytem, dominującym nad pogórzem jest Śnieżnik (Králický Sneˇžník) liczący 1424 m n.p.m. Symbolem góry jest kamienna rzeźba słonia, stojąca ok. 400 m od słupów granicznych. Dzięki dziewiczej przyrodzie z unikalnymi zbiorowiskami roślinnymi i występowaniu bardzo rzadkiego derkacza, tereny Masywu Śnieżnika zostały w 1990 roku ustanowione narodowym rezerwatem przyrody, w ramach sieci Natura 2000. Przez szczyt prowadzi kilka szlaków turystycznych i edukacyjnych. Poniżej Masywu Śnieżnika położona jest miejscowość Dolní Morava, gdzie znajduje się najbardziej stroma nartostrada w Czechach. Trasy leżą na północnych stokach, na wysokości 650–740 m n.p.m. Infrastruktura jest bardzo przyzwoita: trzy wyciągi narciarskie ze zdolnością przewozową 1900 osób na godzinę.


Choć całkowita długość tras zjazdowych wynosi tylko ok. 2 km, ale za to są one w całości „pielęgnowane” przez ratraki i sztucznie dośnieżane. Wieczorem stok jest oświetlony, swoją część mają tu też snowboardziści. Są tu też świetnie przygotowane trasy biegowe. Latem zbocza Śnieżnika też kuszą turystów. Przez dzikie ostępy prowadzi świetnie opisana ścieżka edukacyjna – początek na parkingu w północnej części miejscowości Dolní Morava na wysokości 695 m n.p.m. Wiedzie ona wzdłuż żółtych znaków przez dolinę rzeki Morawy aż do jej źródła pod szczytem (9 km). Dalej ścieżka prowadzi czerwonym szlakiem do rozdroża nad Źródłem Adeli (Adélin pramen), a następnie znowu żółtym do schroniska Návrší na wysokości 899 m n.p.m. (5 km). W sumie ścieżka edukacyjna ma 15 przystanków z tablicami informacyjnymi, jej długość wynosi 14 km, a różnica wysokości jest całkiem spora – 685 m.


Rowerem czy hulajnogą?

Dla turystów, którzy nie są zapalonymi piechurami, latem czekają w okolicy ośrodki sportowe, np. Areál snu˚ (w tłum. Ośrodek Marzeń) w Dolní Moravie czy wielofunkcyjny obiekt sportowy w Králíkach. W regionie działa sieć dobrze oznakowanych szlaków rowerowych. Jest również specjalna ścieżka jeździecka. W kompleksie Areál snu˚ są korty tenisowe, boiska do siatkówki i piłki nożnej, a wkrótce – jak zapewniają lokalne władze – ma powstać centrum linowe, park skateboardowy, liczne trampoliny, ściana wspinaczkowa i lodowisko. Z kolei w okolicach Mladkova można spróbować lotów na paralotniach ze wzniesienia Kamenáč pod Červeną Vodą czy zjazdów na górskich hulajnogach po leśnych ścieżkach pod wzniesieniem Suchý vrch. Właśnie hulajnogi uświadamiają nam – przybyszom z Polski – jak ważna jest pomysłowość w promowaniu regionu.


Pomysł banalnie prosty: solidnej konstrukcji hulajnogi z grubymi oponami wwozi się pod szczyt, rozdaje chętnym turystom (wraz z kaskami oraz bardzo przydatnymi rękawiczkami), wskazuje szlak i hooola! Śmiałków czeka kilkadziesiąt minut szaleńczej jazdy po leśnych duktach, a czasem nawet kamieniach. Kierownica drży niemiłosiernie, w uszach aż huczy, hamulce piszczą na zakrętach. Zabawa jak się patrzy, wcale niekoniecznie dla najmłodszych! A wracając do samej góry – Suchý vrch (995 m n.p.m.) leży na terenie Parku Przyrodniczego Suchý vrch – Buková hora. Od 1928 roku pod szczytem działa schronisko turystyczne Kramárˇova chata, gdzie można zjeść pożywne knedliki z wieprzowiną i napić się piwa. Obok schroniska w latach 1931–1932 zbudowano wieżę ciśnień o wysokości 32 m, która miała pełnić również funkcję wieży widokowej. W 2003 roku część budynków strawił pożar, wieża widokowa jednak ocalała. Roztacza się z niej piękny widok na Šerlich, Śnieżnik, Ziemię Kłodzką, Wysokie Jesioniki z Pradziadem a w przypadku dobrej widoczności również na Śnieżkę. Dbający o szczegóły Czesi, wiedząc, że nie mają skalistych, sięgających chmur szczytów, upodobali sobie chyba wieże widokowe. Kolejna znajduje się na górze Krˇ ížová i góruje nad pobliską wsią Červená Voda. Krˇ ížová hora ma wysokość 735 m n.p.m. i niegdyś była popularnym miejscem wycieczkowym i pielgrzymkowym z kościółkiem, drogą krzyżową i małą restauracją. Po II wojnie i wysiedleniu...