Dublin alternatywnie czyli… miasto bez retuszu

Tradycyjny salon fryzjerski, jak sprzed 70 lat , popularne studio tatuażu, niewielki sklep z analogowym i płytami i nieco przykurzonym i instrumentami, gabinet cerowania zużytych ubrań, ogromne uliczne graffiti zajmujące całe ściany kamienic. Takie nietypowe atrakcje proponują turystom w Dublinie alternatywne przewodniki. Coraz więcej turystów korzysta z tej oferty.


K ażdy słyszał o Katedrze Świętego Patryka czy Zamku Dublińskim i każdy bez trudu tam trafi. My chcemy pokazać miasto od innej strony: piwnic, murów, zapomnianych zakamarków i miejsc związanych z alternatywną kulturą. Jesteśmy bliżej życia mieszkańców, przedstawiamy miasto bez retuszu – opowiada Michael McDermott, wydawca dublińskiej edycji „Le Cool”, wiodącego europejskiego miejskiego przewodnika alternatywnego. Na jego stronach internetowych można znaleźć nie tylko osobliwe trasy zwiedzania irlandzkiej stolicy, ale też mnóstwo aktualnych propozycji niebanalnego spędzenia wolnego czasu: od konkursu punk-rockowego karaoke przez wystawę o kulturze reggae po wizytę na targu staroci lub w nastrojowej winnej piwniczce. Trasy wycieczek można komponować niemal dowolnie: z uwzględnieniem miejsc związanych z rock’n’rollem, alternatywą, graffiti czy też wegetariańską kuchnią. Przewodnicy – zwykle ubrani niewyzywająco (trampki, starte dżinsy, bawełniane bluzy) – są przyjaźni i chętnie odpowiadają na najdziwniejsze nawet pytania.

Pierwszym punktem spaceru może być np.… salon fryzjerski. Cóż w nim dziwnego? To, że wygląda niemal tak samo, jak zaraz po założeniu, czyli… 90 lat temu. W piwniczce kamienicy przy Westmoreland Street są stare fotele, stare radioodbiorniki, z których płyną przeboje sprzed pół wieku. Chłopaki z fryzurami w stylu rockabilly, posługując się tradycyjnymi nożyczkami, brzytwami czy pędzlami układają fryzury Dublińczykom. Za kilkanaście euro można upodobnić się do Elvisa Presleya czy Marylin Monroe. A przy okazji przyjrzeć się pieczołowicie zadbanym wnętrzom. Tutaj każdy, najmniejszy przedmiot to pamiątka: reklamy żyletek z lat 40. [...]