Raj turystyczny u wrót Warszawy?

Kampinoski Park Narodowy postrzegany jest tylko jako weekendowe miejsce wypadowe dla mieszkańców Warszawy. Na razie park ten nie istnieje w świadomości organizatorów turystyki jako miejsce, w które warto organizować wycieczki. Obok przejażdżek koleją wąskotorową z Sochaczewa przez Puszczę Kampinoską, trudno znaleźć inne oferty zorganizowanego wypoczynku w tym parku. Tak samo jak na palcach dwóch rąk można policzyć oferty noclegowe oraz punkty gastronomiczne położone na obrzeżach parku.


O infrastrukturze turystycznej na terenie oraz w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego z jego wicedyrektorem, Mirosławem Markowskim, rozmawia Krzysztof Lisowski



Kampinoski Park Narodowy Rezerwat Biosfery UNESCO oraz obszar Natura 2000
Rok założenia: 1959
Powierzchnia: 38 545 ha, graniczy od strony południowo-wschodniej z Warszawą Turystyka: 16 szlaków dla turystyki pieszej, 200-kilometrowy szlak rowerowy,
trasy konne,
18 parkingów,
13 pól wypoczynkowych i polan rekreacyjnych

Mgr inż. Mirosław Markowski - zastępca dyrektora ds. społecznych funkcji parku (m.in. nauka, edukacja, turystyka, współpraca z samorządami), z wykształcenia leśnik, pracuje w KPN od 1988 roku. Zainteresowania zawodowe: sprawy planowania i zagospodarowania przestrzennego, prywatnie zajmuje się turystyką krajoznawczą, biegami długodystansowymi oraz maratońskimi.

Krzysztof Lisowski: Kampinoski Park Narodowy - przy swoich niezaprzeczalnych walorach przyrodniczych - wydaje się być niedoceniony przez branżę turystycznąÉ

Mirosław Markowski: W przypadku Kampinoskiego Parku [...]