Kanary czekają na Polaków

Wyspy Kanaryjskie są wymieniane jako jeden z tych kierunków, które mogą wygrać na niepewnej sytuacji w k rajach Afryki Północnej. archipelag ten z roku na rok jest coraz popularniejszy wśród polskich turystów.


Pięć godzin lotu samolotem z Polski wystarczy, żeby znaleźć się w zupełnie innym świecie. Nie bez powodu przed wiekami nazywano te wyspy – Wyspami Szczęśliwymi. Pogoda tutaj, przeważnie słoneczna, woda czysta, roślinność na większości wysp bardzo bogata, a same wyspy na tyle zróżnicowane, żeby nie znudzić się nawet po kilku wizytach. Zresztą to reguła – kto raz odwiedził Kanary, nie chce stąd wyjeżdżać, a jeśli wyjeżdża – wraca w następnym sezonie. Wyspy odwiedzamy chętnie nie tylko zimą, gdy z chłodu polskiego szybko wkraczamy w ciepło sięgające 20–24 stopni Celsjusza. Latem archipelag ma tę przewagę nad wieloma miejscami w basenie Morza Śródziemnego, że nie panuje tutaj upał. Turyści cenią Wyspy Kanaryjskie przede wszystkim za ich różnorodność. Odwiedzamy siedem głównych wysp, z których każda ma coś innego do zaoferowania (sześć mniejszych to: Alegranza, Graciosa, Mantana Clara, Lobos, Roque del Este i Roque del Oeste). Te wyspy to: La Palma, Lanzarote, Fuerteventura, Gran Canaria, Tenerife, Hierro i Gomera. Choć politycznie są częścią Hiszpanii to są od niej oddalone aż o 1300 kilometrów. Fuerteventura od wybrzeży Maroka dzieli niecałe 100 kilometrów. Nazwa archipelagu pochodzi od psów, które według legend strzegły wysp. Przez lata na wyspach żył lud Gauczów, pokonany po długich walkach przez najeźdźców z Europy. Największym miastem jest Las Palmas de Gran Canaria, ale stolicą jest Santa Cruz de Tenerife.


Zresztą Teneryfa jest najbardziej popularna wśród turystów. Jest największa, najwięcej tutaj piaszczystych plaż, najwcześniej zaczęły powstawać centra turystyczne. Góry, które dzielą wyspę na dwie strefy klimatyczne – gorętszą południową i chłodniejszą północną, sprawiają, że właśnie Teneryfa jest świetnym przykładem zróżnicowania Kanarów. Stolicą wyspy jest największe jednocześnie miasto – Santa Cruz. Osiem kilometrów na północ położona jest złota plaża Las Teresitas. Ponad 40 lat temu zwieziono tutaj około 4 milionów worków piasku z byłej hiszpańskiej prowincji na Saharze. Najbardziej znanym miejscem, symbolem wyspy – wulkan Teide, który jest jednocześnie parkiem narodowym wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Teide o wysokości 3718 metrów jest trzecim pod względem wielkości wulkanem na świecie a także najwyższym szczytem Hiszpanii. Drugim miejscem wpisanym na wspomnianą listę UNESCO jest zabytkowe miasto La Laguna. Warto też odwiedzić legendarną dolinę smoków.


Lanzarote przypomina krajobraz księżycowy dzięki setce wulkanów i trzykrotnie większej liczbie kraterów. Nie ma chyba nikogo kto nie odwiedziłby parku narodowego Timanfaya, w organizacji którego brał udział znany architekt César Manrique. Wielu przyjeżdża tutaj dla… kaktusów, których rośnie w tzw. Królestwie Kaktusów między Guatizą i Malą kilka tysięcy, w tym pochodzące z Madagaskaru i Ameryki. Warto wybrać się na plażę wulkaniczną Playa Grande w Puerto del Carmen, słynącą z kilku barw piasku. I obowiązkowa wyprawa do Parku Narodowego „Timanfaya”. Wielki obszar (ponad 50 kilometrów kwadratowych) pokryty jest zastygłą lawą, mniejszymi i większymi kraterami, skałami o nieziemskich kształtach. I pokaz sztuk „magicznych” przewodnik wrzuca suche rośliny do otworu w ziemi a w górę wybucha...