Miejsce nie tylko dla Mikołaja

Urzekający krajobraz północnej Skandynawii - rozległa kraina jezior, dziewicze parki krajobrazowe, potężne łańcuchy górskie, malownicze fiordy i unikatowe lodowce oraz niekończący się horyzont bujnej przyrody... To nie tylko miejsce, gdzie możemy spotkać świętego Mikołaja, to także możliwość wyruszenia w podróż w nieznane i szansa na odkrycie innego świata


Laponia to kraina geograficzna położona na terenie czterech państw: Finlandii, Szwecji, Norwegii i Rosji, którą przed 14 laty minister spraw zagranicznych tego pierwszego kraju uroczyście przekazał pod władanie świętemu Mikołajowi. Laponia jest miejscem słabo zaludnionym, a przez to praktycznie nietkniętym ręką ludzką. Krainę tę zamieszkują przede wszystkim hodowcy reniferów, którzy zdają się być całkowicie odporni na zimno, ponieważ potrafią kąpać się pomiędzy dryfującymi krami.

W zimie temperatura spada tam nawet do minus 40 stopni, a słońce pojawia się tylko na parę godzin dziennie. Natomiast latem słońce nie zachodzi nad Laponią przez 2-3 miesiące. Pomimo bardzo surowego klimatu, Laponia jest wielką atrakcją turystyczną, szczególnie zimą, kiedy można wybrać się na wyprawę psimi zaprzęgami oraz obejrzeć wyścig reniferów. Jednak turyści wybierający się do Laponii swoje pierwsze kroki kierują w stronę Wioski Świętego Mikołaja, która znajduje się 8 kilometrów od stolicy tego kraju - Rovaniemi.


Szlakiem świętego Mikołaja

Aby poznać niezwykłą krainę historyczną, warto zapoznać się z ofertą turystyczną, która przygotowana została pod kątem ciekawskich turystów. Proponujemy przejrzeć ofertę kilku biur, które organizują tygodniowe wyjazdy, jednodniowe wycieczki oraz służą pomocą w organizacji wakacji na własną rękę. Informacje dotyczące dojazdu do Sanata Claus Centre oraz atrakcji w samym Rovaniemi znajdziemy w Rovaniemi Tourist Information (tel. +358 (0) 16-346 270; faks +358-(0) 16-342 4650; travel.info@rovaniemi.fi; www.visitrovaniemi.fi), gdzie można się zaopatrzyć w mapy, foldery oraz spytać o bazę noclegową. W Rovaniemi warte odwiedzenia jest Atrium, czyli muzeum kultury arktycznej.



Modernistyczne wnętrze budynku jest zorganizowane tak, że zwiedzający ma poczucie wędrówki przez sekrety kultury Arktyki, poszczególne ekspozycje ukazują różnorodność fauny i fory z perspektywy czterech pór roku. Muzeum składa się z kilku części, w których znajdziemy interaktywne wystawy. Stałe i czasowe ekspozycje wprowadzające w świat niezwykłej przyrody Arktyki, przybliżają też warunki życia ludzi od czasów prehistorycznych, aż po współczesność. Krótki film opatrzony komentarzem (lektor ang. i niem.), prezentuje fenomen zorzy polarnej, obejrzymy też krótkie dokumenty o codziennym życiu ludzi zamieszkujących Arktykę. Specjalna część muzeum poświęcona jest kulturze ludu Saami. Ceny biletów: dorośli - 12 euro, studenci - 5 euro, bilety rodzinne - 25 euro, grupowe (min. 15 osób) - 9,50 euro (więcej: tel. +358 16 322 3260 info@arktikum.fi; www.arktikum.fi).


Saami zwani Lapończykami

Jednak nie tylko jeden Mikołaj i jego dzielna brygada elfów są mieszkańcami Laponii. Tereny te zamieszkują Lapończycy, którzy przez stulecia przystosowali się do życia w ekstremalnych warunkach. Tradycyjnie zajmują się hodowlą reniferów, polowaniem i rybołówstwem. Jest ich dzisiaj około 70 tysięcy. Zamieszkują północną część Norwegii zwaną Finnmarkiem, północną Szwecję, Finlandię i półwysep Kola w Rosji. Nazywają się Saami, nie lubią nazwy Lapończycy jaka przyjęła się u nas. W ostatnich latach organizują się, starając się zapobiec niszczeniu delikatnej, arktycznej przyrody, od której zależy ich życie.

Historia ich losów jest naprawdę warta uwagi. Saamowie to pierwotni mieszkańcy dzikiej północy arktycznej zwanej Fennoskandia. Pojawili się tutaj krótko po zakończeniu epoki lodowcowej, czyli ok. 10 000 lat temu. Od początku naszej ery do XI stulecia Saamowie zamieszkiwali tereny całej obecnej Finlandii, z wyjątkiem południowego i południowo-zachodniego wybrzeża Skandynawii. Ich etniczna odrębność zaczęła się formować około 2000 roku p.n.e., na skutek coraz wyraźniejszych różnic językowych, ale przede wszystkim różnic w sposobie życia. Społeczna struktura Saami była zorganizowana podobnie jak struktury plemienne: rodziny i klany łączyły się w większe komórki zwane siddas, które z kolei spajały Saamów siecią pokrywającą całą północną Fennoskandię....