Kary nakładane przez biura podróży za odstąpienie od umowy są rażąco wysokie. Organizatorzy turystyki do umów zawieranych z klientami często wprowadzają postanowienia, które nakładają wyłącznie na klientów obowiązek zapłaty wygórowanych kwot w wypadku niewykonania umowy.
Ponadto nierzadko firmy turystyczne stosują postanowienia, które np. wyłączają odpowiedzialność biura podróży za utratę bagażu, dają prawo odwołania imprezy np. na 14 dni przed jej rozpoczęciem czy umożliwiają organizatorowi zmianę programu wycieczki. Takie działania biura podróży mogą spowodować wysokie kary pieniężne za stosowanie niedozwolonych postanowień umownych i wpłynąć na wizerunek biura.
Komentarz do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 223, poz. 2268 z późn. zm.) – Rozdział III (Ochrona klienta) – przepisy: 12, 13, 14
Zrozumiałe informacje
Zgodnie z artykułem 14 ustawy, klient musi otrzymać jasne i zrozumiałe informacje dotyczące imprezy. W przypadku, gdy oferta jest mało czytelna, biuro powinno ją tak uzupełnić, aby jej zapisy nie wprowadzały w błąd. Jeśli oferta nie zawiera niezbędnych elementów, konsument może zwrócić się do organizatora o jej uzupełnienie.
Informacje o imprezie, które musi umieścić organizator w materiałach:
• cenę imprezy turystycznej lub usługi turystycznej albo sposób jej ustalenia.
• miejsce pobytu lub trasę imprezy,
• położenie, rodzaj i kategorię obiektu zakwaterowania według przepisów kraju pobytu,
• liczbę i rodzaj posiłków,
• rodzaj, klasę, kategorię lub charakterystykę środka transportu,
• kwotę lub procentowy udział zaliczki w cenie imprezy turystycznej lub usługi turystycznej oraz termin zapłaty całej ceny,
• termin powiadomienia klienta na piśmie o ewentualnym odwołaniu imprezy turystycznej lub usługi turystycznej z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług jest uzależniona od liczby zgłoszeń,
• program zwiedzania i atrakcji turystycznych,
• ogólne informacje o obowiązujących przepisach paszportowych, wizowych i sanitarnych oraz o wymaganiach zdrowotnych dotyczących udziału w imprezie turystycznej.
Rezygnacja
Organizator turystyki lub pośrednik turystyczny jest obowiązany podać klientowi, przed zawarciem umowy m.in. informację o możliwości zawarcia umowy ubezpieczenia od kosztów rezygnacji z udziału w imprezie turystycznej. Przedmiotem takiego ubezpieczenia w zależności od jego wariantu mogą być koszty rezygnacji ubezpieczonego z uczestnictwa w imprezie oraz koszty wcześniejszego powrotu. Zakłady ubezpieczeń ściśle określają, w jakich przypadkach ubezpieczony może uzyskać zwrot kosztów rezygnacji.
Przede wszystkim ubezpieczony musi udokumentować poniesione koszty. Ponadto rezygnacja musi być spowodowana okolicznościami niezależnymi od ubezpieczonego, takimi jak np.:
• nagłe zachorowanie ubezpieczonego,
• nieszczęśliwy wypadek ubezpieczonego,
• nagłe zachorowanie lub nieszczęśliwy wypadek osób pozostających z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie domowym lub osób, za które ponosi odpowiedzialność, oraz osób bliskich,
• nagle powstały stan chorobowy lub nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodującą czasową niezdolność do pracy,
• śmierć osoby bliskiej,
• zdarzenie, którego skutki bezpośrednio dotknęły mienie ubezpieczającego, powodując konieczność dokonania przez niego osobiście odpowiednich czynności faktycznych i prawnych (np. włamanie, pożar, uderzenie pioruna, wybuch, huragan, upadek statku powietrznego, powódź, grad, deszcz nawalny, zapadnięcie lub usuwanie się ziemi, lawinę, wylew wód podziemnych),
• popełnienie przestępstwa przez osoby trzecie na szkodę ubezpieczonego lub osób bliskich oraz pozostających z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie domowym, w następstwie którego powstała konieczność osobistego dokonania czynności faktycznych i prawnych uniemożliwiających wyjazd na imprezę turystyczną,
• kradzież lub utrata dokumentów niezbędnych w podróży.
Konkretna cena
W sposób dokładny i zrozumiały podać trzeba również cenę imprezy lub usługi turystycznej albo sposób jej ustalenia. Z kolei umowa o świadczenie usług turystycznych powinna określać cenę imprezy turystycznej wraz z wyszczególnieniem wszelkich koniecznych należności, podatków i opłat, jeżeli nie są one zawarte w cenie, oraz wyraźne sformułowanie okoliczności, które mogą spowodować podwyższenie ceny. Elementem, który powinien być włączony do umowy, jest cena pakietu, wskazanie możliwości rewizji ceny i określenie narzutów, podatków i opłat obciążających usługi (opłaty lotniskowe, za wejście i zejście z pokładu w portach, lotniskach, opłaty turystyczne) jeżeli takie koszty nie są uwzględnione w cenie pakietu. Prawidłowe zawiadomienie klienta o ewentualnych napiwkach to podanie dokładnej ich sumy w umowie lub katalogu. W związku z tym nie wystarczy, jeśli biuro podróży poda ogólnie, np. cena wycieczki 2 tys. zł plus napiwki.
Taka informacja nie jest bowiem dostateczna i zrozumiała dla klienta. Postanowienia dotyczące napiwków zawarte w katalogu (folderze, broszurach reklamowych) są...
Udostępniono 30% tekstu, dostęp do pełnej treści artykułu tylko dla prenumeratorów.
